23 Ocak 2011 Pazar

Can Kırıkları ve Son

Hakettin mi sen beni ? Emek verdin mi benim için ? Sadece seviyorum işte diyerek çekildin köşene ! Sevgi yetermi bir evliliği götürmeye.. Evet sevgi yeter fakat Sevgi Gerçek Sevgi ise ,,, Sevdiğiniz bir insanın üzülmesine dayanabilirmisiniz,, Onun çıkarlarını gözeterek adım atarsınız. O üzülür diye bir çok şeyden vazgeçersiniz.
Sen bunların hangisini yaptın ??? Şimdi bir sürü Can Kırıkları... Sıkıldım nedenini bilmediğim bir boşluğun arkasından amansızca sürüklenmekten çook sıkıldım. Eğer seninle bir hayatı paylaşıyorsam, bir şekilde mutlu olmam lazım... Evet aşk bitti. Senin, kör kuyunun taa dibindeki küçücük ışık kadar olan sevginde bizi götürmeye yetmedi...
Biz dedim değil mi . Sence sen ve ben BİZ olabildik mi ? Bence olamadık, Olabilseydik bu gün bu durumda olmazdık. Şimdi sözler bitti ve yolun sonuna geldik. Bitiyoruz, Bitmeye beş kala diyorum ben bu son can çekişmelerine. Üzülme demiyorum diyemiyorum. Bence son derece üzülmelisin çünkü Beni Kaybettin. Ben senin hayatındaki en büyük şansındım ama sen beni kaybettin. Şimdi hedefsizliğin, olmayan ideallerin, olmayan hayallerin ve küçücük dünyanda sıkışıp kalan zavallı beynini sana bırakıyorum ve hayatından sonsuza dek gidiyorum. Kendine nasıl bakarsan bak, Ben sana iyi bakmıştım, Şu saatten sonra yeniden bir varoluş beklemiyorum senden. Kendine nasıl bakarsan bak ben sana asla iki günlük yemek yedirmemiştim, Kendine nasıl bakarsan bak Gömleklerin hep mis kokar ve ütülü olurdu. Kendine nasıl bakarsan bak ben sana emek verdim, Gece sen uyurken yastığını düzelttim defelarca boynun tutulmasın diye, Şimdi Hayatından sonsuza dek gidiyorum.
Ve Sen Kendine Nasıl Bakarsan Bak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder